Individuele therapie: trouw zijn aan jezelf of aan de ander?
Diensten
Individuele therapie
Hoe kan ik mezelf trouw blijven in contact met de ander? In een wereld vol verwachtingen? Kern van onze therapie is: "Hoe kan ik in verbinding blijven zonder mezelf in te leveren?"Ik kan mezelf niet langer wegcijferen, terwijl het jaren voelde als goed. Ik loop daar leeg op. Hoe krijg ik het voor mekaar om mijn tijd te besteden aan wat ik echt van belang vind? Is de prijs daarvoor niet te hoog? Waar haal ik de vrijheid en de moed vandaan? "
Verzorgd door: Paul van Beuzekom of Marianne van Berkel
Het is een vraag waar veel mensen mee stoeien en begeleiding bij vragen. Het is niet nodig om daarmee te wachten tot je je wanhopig afvraagt of die vrijheid nog wel mogelijk is. Kom Op eigen koers. Veel klanten vragen zich bij ons hardop af "hoe komt het toch dat bepaalde situaties met mij op de loop lijken te gaan, terwijl achteraf ik goed zie dat dit niet goed is? Het lijkt alsof ik machteloos ben om dit ten goede te keren." Het vragen van begeleiding hierbij wordt steeds normaler.
Pijn is niet fijn. Mensen ontwikkelen vanzelf manieren om zich daartegen te beschermen. Die afweermechanismen kunnen, als het gaat om zaken die ze heel belangrijk vinden, tot een soort kramp leiden waarin het lijkt alsof ze geen keuze hebben om te bepalen wat ze doen. Dat voelt als "machteloos". Het mooie van zulke afweermechanismen is dat ze altijd dienen om iets wezenlijks van de persoon te beschermen. Die innerlijke kracht is het deel dat weet of iets echt de moeite waard is om je druk over te maken. Hier ligt het perspectief van begeleidingsprocessen die door de praktijk "Op eigen koers" worden verzorgd. De kramp is een mechanisme om onszelf, wie we eigenlijk zijn, te beschermen. Het is dus een vergissing als we denken dat wij dat mechanisme zijn. Als je in die kramp zit is je blikveld vernauwd waardoor het lijkt alsof jij dat bent en je niet anders kunt, alsof je op een doodlopende weg zit. Je "eigen wijsheid" lijkt dan niet beschikbaar.
In onze begeleiding spreken we mensen dus niet aan op dat beschermende mechanisme maar op "wie zich daarachter schuil houdt", het deel dat elk moment volledig beschikbaar is. Het is voor ons dus vaak niet nodig om je angsten en je afweermechanismen door te werken en uit te werken en uit te acten. Het gaat ons erom de afweermechanismen en de pijn waar ze tegen afweren, onder ogen te zien, ze los te laten en stil te staan bij wat je hart je ingeeft en dat je dan kunt kiezen om te doen wat je dus eigenlijk wilt. Het loslaten van je afweermechanismen en je richten op de verlangens die achter de pijn schuil gaan, biedt je de vrijheid om te leven volgens je eigen hart en je eigen bezieling. Dat is een vorm van meesterschap waarmee je jezelf op je eigen koers houdt. Dat is voor ons de kern.
Bij onze manier van werken staan drie vragen centraal.
- Hoe kan ik erachter komen wat ik wil, wat ik eigenlijk belangrijk vind om mijn aandacht, tijd en energie aan te besteden? Hoe houd ik dit wakker? Hoe leef ik met aandacht?
- Wat houdt me eigenlijk tegen om mijn leven te besteden aan wat ik echt belangrijk vind? Wat gaat met mij op de loop? Als dit helder is, biedt het nieuwe mogelijkheden om zelf te kiezen.
- Hoe krijg ik het voor mekaar om dan ook uit mijn schulp te komen, contacten aan te gaan en mijn ding te doen zonder mij tegen te laten houden door allerlei zaken die zo dwingend om aandacht lijken te vragen dat ze me van de wijs brengen. Die zo dwingend zijn dat ik niet de vrijheid neem om te doen wat ik eigenlijk te doen heb. Zo dwingend dat mijn hartewensen vervagen, mijn hart in slaap sukkelt, verkilt en niet meer mee doet?